ÖLDÜR BENİ ANNE !!

ÖLDÜR BENİ ANNE !!

bu anlatıcaklarımıaşık olduklarını sanıpdaha gerçek aşkın ne olduğunu bile bilmeyenlerin daha dikkatli okumasını istiyorumondan sonra yaşadıkları gerçek aşkmıymışbasit bi hoşlanmamıymış karar versinler...


kalbimin hiç tanımadığı duyguları daha yeni yeni hissetmeye başladığı dönemlerdiçevremde bir sürü erkek ve kız arkadaşlarım vardıama bi gariplik vardımutlu değildim sanki aradığım başka birşeydiher akşam eve gelir odama çekilir ağlardımnoluyordu bana anlayamıyordumbirgün yine arkadaşlarla beraberdimberaberdim derken nasıl bi beraberlikonlar bi araya toplanır gülüp eğlenirlerken bense bi kenara çekilip içimdeki fırtınaları dinliyordum her zamanki gibiartık arkadaşlarımda alışmıştı bu durumumayanıma gelip oturduğunu hiç farketmemişimtaki sanki çok derinlerden gelen bi SELAM sesini duyana kadarselam dedim bendeneden yalnız oturuyosun dedibilmiyorum dedimkimse seni anlamıyorhatta kendin bile kendini anlamıyorsun değilmi dedievet dedimbende bu yüzden yanına geldim zaten dedibende aynı durumdayımseni arkadaşlarından ayrı derin düşüncelere dalmış görünce işte benim gibi biri daha dedim
ve ilk defa onun yüzüne baktımo anda kalbim durdu sankidonup
kalmıştımne zaman ayrıldık eve nasıl geldim bilmiyorumo gün sürekli onu düşündümsanki aradığım şey buydu hissedebiliyordum bunu
o günden sonra hergün buluşmaya başladıkevleri iki mahalle kadar uzaktaydıbizim mahallede akrabaları vardıilk tanıştığımız gün onlara gelmişlerböylece aylar geçtiartık ailelerimizde biliyorduya ben onlara gidiyordum yada o bize geliyorduyani her günümüzü birlikte geçiriyorduk
ama ikimizinde anlayamadığı birşeyler vardıbirbirimizi çok seviyordukgörmeden yapamıyordukarkadaşlık değildi buçünki diğer arkadaşlarımızıda seviyordukbu çok farklı bişeydikimseyede soramıyorduknasıl soralımkibiz bile bilmiyorduk ne olduğunubu çok yoğun duyguların etkisiyle bazen mutluluktan bulutlara kadar çıkıyordukbazende o küçücük kalplerimize sığdıramadığımız ve bi türlü anlamadığımız hisler dünyasında sebepsiz yere ağlıyor gözyaşlarımızı birbirimize hediye ediyordukbelki size saçma gelicek ama birbirimizi ilk gördüğümüz günü anlatmıştımondan sonraki ilk buluşmamızda biraz konuştuktan sonra bi ara gözgöze gelmiştikve daha ne olduğunu anlamadan ikimizde sebepsiz yere birden ağlamaya başlamıştıkhemde ne ağlama sanki hiç bitmeyecek gibiydi göz yaşlarımızişte o günden sonra bir daha biribirimizin yüzüne uzun süre bakamadıkhatta çoğu zaman sırtlarımız birbirimize dönük otururdukbi gören olsa bize gülerdi heraldeama elimizde değildiki bakamıyorduk işte
ama ne olursa olsun çok mutluydukartık ne güneşin doğuşununne çiçeklerin kokusununnede kuşların aşk şarkılarının farkındaydıkbiz birbirimizde kaybolmuştuktaki bi akşam bizim evin zili uzun uzun çalana kadarkapıyı annem açtıgelen onun teyzesinin kızıydıanneme bişeyler söylediannemde hemen babamla bişiyler konuşupbanada sen evden ayrılma biz hemen geliyoruz diyerek aceleyle çıktılarbende hemen arkalarından çıktımhava kararmıştıbeni görmesinler diye onları uzaktan takip ettimbiraz gittikten sonra bizim evin biraz ilerisinde bi market vardıorada bi kalabalık gördümoraya gidiyorlardıbiraz daha yaklaşınca babam koşmaya başladıyerde yatan biri vardıbende biraz daha yaklaştımbabam yerde yatan kişiyi kucağına almıştıbikaç adım daha yaklaştım ve kalbime binlerce ok birden saplandı sankiyerde yatan benim meleğimdioda beni gördüeliyle bana gelme diye işaret yaptıve bana bişeyler söylemek için ağzını açtığındaağzından kan boşaldığını gördümyanına gittimo güzel başını babamın kucağından kendi kucağıma aldımhafifçe gülümsedi ve bak dedi napmışsın yeni gömleğineonun kanına bulanmış gömleğimi göstererekiki hafta önce doğum günümde o almıştıve birden başını karanlıkta benim seçemediğim kazanın olduğu bi yere çevirip tüh yaa dedine demek istediğini anlamamıştımbaşını tekrar çevirdiğimde ölmüştüondan sonrasını hatırlamıyorumgözümü evde açtımorada bayılmışımbeni doktora götürmüşler sakinleştirici filan yapmışlaruzun süre baygın halde yatmışım
kendime gelir gelmez ağlamaya başladımkimse müdahale etmedidoktor ağlarsa müdahale etmeyin demiştekrar kendimden geçene kadar ağlamışımondan sonraki günlerde gözyaşım hiç dinmediaradan iki ay filan geçmiştibirgün anneme onlara gitmek istediğimi söyledimannem önce kabul etmedi ama yalvarmalarıma dayanamayıp bi şartla kabul ettigideriz ama orada ağlayıp annesini üzmeyeceğine söz verirsen dedibende söz verdim ve gittikbi süre oturduk ama ben kendimi zor tutuyordum ağlamamak içinbak oğlum dedi annesibiribirinizi ne kadar çok sevdiğinizi hepimiz biliyoruzne kadar üzüldüğünüde biliyorum ama senden bir ricam var dedikızım son nefesini senin kucağında vermişbana son anlarını anlatmanı istiyorum dedişaşırdımnasıl anlatabilirdimkianneme baktım boynunu büktübende onu üzmeyecek şekilde anlattımama bi ara karanlıkta bi yere bakıp tüh yaa dediğini anlamadığımı söyleyinceannesi bana sarılıp öyle bi ağlamaya başladıkibende zaten zor tutuyordum kendimiikimizde uzun süre ağladık
biraz sakinleştikten sonraartık bu dünyada yaşamam için hiç bir sebebin kalmadığına karar vermeme sebep olan şeyi anlattı
ogün annesi evlerinde benim çok sevdiğim bir yemeği yapmışanne demiş bu yemeği ayhan çok severbizim yiyeceğimiz kadarını ver ben ayhanlara gidip onunla beraber yiyeceğim demişanneside yalnız göndermemek için yakınlarında oturan teyzesinin kızıyla bize göndermişyolda gelirlerken teyzesinin kızısen biraz bekle bende marketten içecek birşeyler alayım demişkaldırımda beklerken bi araba vurup kaçmışbize yakın oldukları için teyzesinin kızı hemen bize haber vermeye gelmiş o akşamve o karanlığa bakıpta tüh yaa dediği şeydebana getirdiği yemeklerin dökülmüş olmasına üzüldüğü içinmişson anlarını yaşayan birisinin canından daha çok bana getirdiği yemeklerin dökülmüş olmasına üzülecek kadar seven bir kalp varmıdır daha şu lanet dünyadabaşkasını sevebilirmiyim artıkaşık olabilirmiyim başkasınatahammül edebilirmiyim artık saçma sapan şeylerin adını aşk koymalarınabizim yaşadıklarımız bilemesekte gerçek aşktıbunu şimdi biliyorum ama o bilmiyorbirgün birbirimize bir söz vermiştikhangimiz önce ölürsek diğerimizi cennetin kapısında bekleyecektişimdi bende bilmeden yaşadığımız o tarif edilmez duygunun gerçek aşk olduğunuo aşkı sonsuza kadar yaşayacağımız cennetin kapısında beni bekleyen meleğime anlatmak içingelmesi için hergün yalvarıp dua ettiğim beni ona kavuşturacak kişiyi bekliyorumAZRAİLİ

O ÖLDÜKTEN SONRA

bu gün hafta sonuaşkımla buluşacağızen güzel elbiselerimi giymeliyimhangi gömleği giysem acabayanakları gibi kırmızı olanımı yoksa gözleri gibi kapkara olanımıyada kazanın olduğu gün kanıyla üzerine çiçekler yaptığı gömleğimine kazası ne kanı yaa nerden çıktı şimdi offfben en iyisi son buluşmamızda başını omuzuma koyduğu o kokan gömleği giyeyimevet evet bu daha iyianne ben çıkıyorumonamı
tabiki anne yaaher hafta sonu kiminle buluşurum beniyide neden ağlıyosunkişimdi gidip annesindende izin almalıyımgünaydın müsade ederseniz kızınızla gezicez biraztabi oğlumona iyi bak olurmubak buda ağlıyornoluyo bunlara anlamıyorumkoşar adımlarla gidiyorum aşkımabu yolda ne kadar uzunher zamanki gibi bekçi amca karşılıyo benihoşgeldin oğlumoda seni bekliyodubiliyorumgünaydın aşkım ben geldimbak hala yatıyohemde bembeyaz gelinliğiyleyanaklarına küçük bir öpücük kondurup uyandırıyorum onuher zamanki gibi toprak kokuyor meleğim
uzatıyor kollarını yattığı yerdentutuyorum ellerindentüy kadar hafifne kadarda güzel meleğim benimhoşçakal bekçi amcabak koskoca adamda ağlıyoiyi eğlenin olurmu diyor kirli sakallarından süzülen yaşları silerek
onun en sevdiği yerleri geziyoruz eleleallahım onunla olunca o kadar mutluyumkibi ara yine gözgöze geliyoruzbakmamalıydıkyine ağlıycazne kadar ağladığımızı akşam ezanını duyunca anlıyorumişte bu günde bittigitmeliyizbekçi amca kızar sonrahoşgeldiniz iyi eğlendinizmi barineler yaptınız bakalımağladık akşama kadarher zamanki gibi haevethadi meleğim sen şimdi yatben haftaya yine gelirimbirgün diyorumbirgün bende bembeyaz damatlıklarımı giyip geleceğim yanınakapkara gözlerini açarak yalvarırcasınaçabuk gel olurmu diyoryakında meleğim çok yakındabiliyorum şimdi iyi geceler öpücüğüm olmadan uyuyamaz bi tanemyanaklarına bi öpücük konduruyorumyine o toprak kokusugeldim annehoşgeldin oğlumÖLDÜR BENİ ANNE BENDE TOPRAK KOKMAK İSTİYORUM.