dün gece bir kere daha anladım

Şimdi yazacağım her şey aslın da dün gece senin için beynime şimdide okuman için buraya yazıyorum.

Öyle kötü bir geceydi ki binlerce kez niye Allah’ım niye dedim ya.inan ilk defa hem nefes alıp hem de alamadığımı hissettim “nasıl olur” deme oldu işte..


Bütün gece bugüne kadar düşünmediğim kadar çok düşündüm seni Allah’ım bu nasıl bişidir dedim ya ne işim var burada benim 3 yıldır yaşadığım her noktasında emeğimin olduğu ev bile bu kadar yabancı gelmemişti . inan öle inandırdım ki kendimi senin olacağıma saçımın tek bir teline dokunduramıyorum kimse dokunmasın istiyorum senden başka kimse dokunmasın… ne olur akın sende buna daha fazla izin verme…



O kadar yalnız hissediyorum ki kendimi inan dün gece ağlarken bile hiç utanmadım çünkü öle yalnızdım ki onu gördüğünde benim utanacağım kimsem yoktu.. olan da zaten uzaktaydı..aslında yalnızlığı seviyorum ama senin verdiğin yalnızlık en acısı oluyor boğazıma bişi düğümleniyor yutkunamıyorum nefes alamıyorum kalbim sıkışıyor bulunduğum yerde yığılıp kalacakmışım da bir daha kalkamayacakmışım gibi geliyor yanımda olsan üzülme elbet geçecek dercesine bakarsın gözlerime işte o an bütün çaresizliğim yok olur ama; yoksun işte …



Ellerin ellerimden uzak olduğu için kendimi öyle çaresiz hissediyorum ki patlar gibi oluyorum ama olsun diyorum bazen de sende bende hernekadar uzaklarda olsak da yüreğinin benimle olduğunu biliyorum. Ömrümün sonuna kadar seninle olacağımı yarınların ikimiz için olduğunu bilmek bile yetiyor yaşadığım yalnızlığı yıkmaya.


senin olduğumu bilmek güç veriyor bana Her zorluğa katlanabilecek gücü sen veriyorsun bana. ..sana ulaşacaksam eğer hiç şikayet etmeyeceğim bundan sonra Böyle aşk olsunda varsın zor olsun...
alıntı