şimdi yalnız rüzgarlara fısıldıyorum özlemimi içimdeki enkazları yalnız kağıtlara dökebiliyorum İhtilal var kalbimde savaşlar çatışmalar... bense devrim uğruna gözü dönmüşcesine savaşıyorum ama gel gör ki bu savşta kazanan yok hiç kaybeden ben,yenilen ben , ölen ben yaralanan ben senin ise yapabildiğin tek şey; kendi kabuğunda seyretmekti acıyan gözlerle ben sana koca bir imparatorluğu vermiştim sen ise lale devrini yaşadın son anı'mda ellerinle hazırladın o berbat sonu canımın yanacağını bildiğin halde diri diri gömdün beni hiç düşünmeden kalbimde yıkılan imparatorluğunun üzerine cumhuriyet şart! şimdi yeni bir rejimle toparlıyorum parçalanan kalbimi devrimle dirilteceğim inkılaplarla sağlam temeller atacağım yalnız yinede korkuyorum içimde seni siteyen isyanları bastıramamaktan devrimci asiliğimin verdiği cesarete inat korkuyorum
arkadaşlar bu benim kendi şiirim(anlaşılıyorda zaten ) yorum bekliyorum(objektif yorumlarınızı) haberiniz olsun aslında başlık yoktu ama şimdi öylesine yazdım